Bahasa Melayu Terengganu (Jawi: بهاس ملايو ترنغانو, Terengganu: Base Ganu atau Base Tranung) merupakan variasi Bahasa Melayu Tempatan yang dituturkan di pesisir timur Semenanjung Malaya, yakni dari Terengganu sehingga ke Kuantan serta Mersing di Johor. Peralihan Bahasa Terengganu ke Kelantan adalah di kawasan Besut, Terengganu di mana masyarakat kawasan tersebut menuturkan Bahasa Melayu Kelantan. Ia kadang-kala sukar dimengerti oleh penutur Bahasa Melayu yang lain, meskipun mempunyai banyak kosa-kata yang hampir serupa. Bahasa Melayu Terengganu ditulis menggunakan Aksara Rumi dan Jawi.
| Bahasa Melayu Terengganu |
|---|
Base Ganu/Tranung
بهاس ملايو ترنغانو |
| Dituturkan di | Malaysia |
|---|
| Wilayah | Terengganu |
|---|
Penutur bahasa | 1.0 juta (tidak tercantum tanggal) |
|---|
| |
|---|
| Kode bahasa |
|---|
| ISO 639-3 | – |
|---|
Negara Bagian Terengganu bewarna hijau muda, bahasa ini juga dituturkan sehingga kawasan timur Johor di selatan.
Lazimnya,kebanyakan perkataan Bahasa Melayu Terengganu mempunyai unsur penambahan akhiran ng. Kebiasaannya ia digunakan dalam perkataan yang berakhir dengan n ataupun m. Contohnya,
| Bahasa Melayu Standard
|
Bahasa Melayu Terengganu
|
|---|
| Makan
|
Makang
|
| Kamu
|
Mung
|
| Malam
|
Malang
|
| Selam
|
Selang
|
Vokal a di tengah suku kata terakhir perkataan digugurkan dan digantikan dengan vokal o. Contoh:
| Bahasa Melayu Standard
|
Bahasa Melayu Terengganu
|
|---|
| Tengah
|
Tengoh
|
| Perak
|
Perok
|
| Sekolah
|
Skoloh
|
| Sumpah
|
Supoh (konsonan m digugurkan)
|
Vokal a dihujung perkataan digugurkan dan digantikan dengan vokal e (hampir sama seperti Bahasa Melayu Johor-Riau). Contoh:
| Bahasa Melayu Standard
|
Bahasa Melayu Terengganu
|
|---|
| Lama
|
Lame
|
| Masa
|
Mase
|
| Biasa
|
Biase
|
| Bagaimana
|
Guane (kata khas yang seerti)
|
Konsonan m dan n di tengah perkataan digugurkan. Contoh:
| Bahasa Melayu Standard
|
Bahasa Melayu Terengganu
|
|---|
| Lampu
|
Lapu
|
| Menantu
|
Menatu
|
| Pantang
|
Patang
|
| Tumpah
|
Tupoh
|
