Bahasa Melayu Klasik: Perbedaan antara revisi
Konten dihapus Konten ditambahkan
kategori: bahasa |
kemaskini |
||
Baris 1:
[[ms:Bahasa Melayu Klasik]]
[[Bahasa Melayu Kuno]] digantikan dengan '''Bahasa Melayu Klasik'''. Peralihan ini dikaitkan dengan pengaruh agama Islam yang semakin mantap di [[Asia Tenggara]] pada abad ke-13.
Selepas itu, [[bahasa Melayu]] mengalami banyak perubahan dari segi kosa kata, struktur ayat dan tulisan.
== Batu Bersurat ==
Terdapat tiga batu bersurat yang penting:
# batu bersurat di [[Pagar Ruyung]], [[Minangkabau]] (1356) ditulis dalam huruf [[India]] mengandungi prosa melayu kuno dan beberapa baris
# Batu bersurat di [[Minye Tujuh]], [[Acheh]] (1380) masih memakai abjad [[India]] buat pertama kalinya terdapat penggunaan kata-kata [[bahasa Arab|Arab]] seperti kalimat nabi, Allah dan rahmat
# batu bersurat di [[Kuala Berang]], [[Terengganu]] (1303-1387) ditulis dalam tulisan Jawi. Ini membuktikan tulisan Arab telah telah digunakan dalam [[bahasa Melayu]] pada abad itu.
Ketiga-tiga batu bersurat ini merupakan bukti catatan terakhir perkembangan [[bahasa Melayu]] kerana selepas abad ke-14, muncul kesusasteraan Melayu dalam bentuk tulisan.
== Zaman Kegemilangan ==
Kegemilangannya boleh dibahagikan kepada tiga zaman penting:
Baris 22 ⟶ 24:
Antara tokoh-tokoh penulis yang penting ialah Hamzah Fansuri, Syamsuddin al-Sumaterani, Syeikh Nuruddin al-Raniri dan Abdul Rauf al-Singkel.
== Ciri-ciri bahasa Melayu klasik
* ayat: panjang, berulang, berbelit-belit.
* banyak ayat pasif
* menggunakan bahasa istana
* kosa kata klasik: ratna mutu manikam, edan kesmaran (mabuk asmara), sahaya, masyghul (bersedih)
* banyak menggunakan perdu perkataan (kata pangkal ayat): sebermula, alkisah, hatta, adapun.
* ayat songsang
* banyak menggunakan partikel ``pun'' dan `'lah''
[[category:Bahasa|Melayu Klasik]]
| |||