Vnislav merupakan pangeran keempat dari tujuh pangeran mitos Bohemia antara (juga mitos) pendiri Dinasti Přemyslid Přemysl, Pembajak Tanah dan pangeran sejarah pertama Bořivoj. Nama-nama pangeran tersebut pertama kali dicatat di dalam riwayat Cosmas dan kemudian ditransmisikan ke dalam buku-buku yang paling bersejarah pada abad ke-19 termasuk František Palacký Sejarah Bangsa Cekoslowakia di Bohemia dan Moravia.

Infobox orangVnislav

Edit nilai pada Wikidata
Biografi
Kelahiran758 (Kalender Masehi Gregorius) Edit nilai pada Wikidata
Kematian833 (Kalender Masehi Gregorius) Edit nilai pada Wikidata (74/75 tahun)
Data pribadi
AgamaPaganisme Slavia Edit nilai pada Wikidata
Keluarga
KeluargaWangsa Přemyslid Edit nilai pada Wikidata
AnakKřesomysl Edit nilai pada Wikidata
AyahVojen Edit nilai pada Wikidata

Satu teori mengenai jumlah pangeran-pangeran itu tergantung di lukisan dinding di dinding Rotunda di Znojmo, Moravia namun Anežka Merhautová menyatakan bahwa lukisan dinding tersebut menggambarkan seluruh anggota Dinasti Přemyslid termasuk pangeran junior Moravia.[1]

Asal nama

sunting

Vnislav merupakan nama tipikal Bahasa Slavia yang berakhir dengan -slav (seperti Wenceslas, Vladislav, Vítězslav dll.) namun terdapat kebimbangan tentang bagian pertama. Záviš Kalandra meskipun nama-nama ketujuh pangeran merupakan nama dari hari kuno Slavia dalam seminggu - Vnislav adalah yang keempat - Rabu, di dalam bahasa Latin dies Mercurii dimana Vnislav dapat dianggap sebagai dewa keuntungan Slavia.[2] Teori lain menyatakan bahwa nama-nama tersebut disalahartikan dari sebuah koheren dan sebagian diinterupsi teks kuno Slavia.[3]

Tujuh pangeran mitos setelah Přemysl

sunting
Pangeran-pangeran mitos Bohemia
Nezamysl
Mnata
Vojen
Vnislav
Křesomysl
Neklan
Hostivít

Catatan

sunting
  1. ^ Barbara Krzemieńska-Anežka Merhautová-Dušan Třeštík: "Moravští Přemyslovci ve znojemské rotundě", Praha 2000.
  2. ^ Záviš Kalandra: "České pohanství", Praha 1947
  3. ^ Vladimír Karbusický: Báje, mýty, dějiny. Nejstarší české pověsti v kontextu evropské kultury, p.237, Praha 1995 [1]