Bahasa Luwia

bagian dari rumpun bahasa Indo-Eropa

Bahasa Luwia /ˈliən/, kadang dikenal sebagai bahasa Luvia atau Luish, merupakan sebuah bahasa kuno, atau sekelompok bahasa, dalam cabang Anatolia dari rumpun bahasa Indo-Eropa.

Bahasa Luwia
Hieroglif Luwia
Dituturkan diKekaisaran Het, Arzawa, Negara-negara Suriah-Het
WilayahAnatolia, Suriah Utara
Kepunahanskt. 600 SM
Dialek
Hieroglif Luwia
Kode bahasa
ISO 639-3Mencakup:
xlu – Aksara paku Luwia
hlu – Luwia Hieroglif
LINGUIST List
xlu Aksara paku Luwia
 hlu Luwia Hieroglif
Glottologluvi1235[1]
QIDQ10713
Status konservasi
Terancam

CRSingkatan dari Critically endangered (Terancam Kritis)
SESingkatan dari Severely endangered (Terancam berat)
DESingkatan dari Devinitely endangered (Terancam)
VUSingkatan dari Vulnerable (Rentan)
Aman

NESingkatan dari Not Endangered (Tidak terancam)
ICHEL Red Book: Extinct

Luwia diklasifikasikan sebagai bahasa yang telah punah (EX) pada Atlas Bahasa-Bahasa di Dunia yang Terancam Kepunahan

Referensi: [2][3]
Lokasi penuturan
Pembagian bahasa Luwia (dalam bahasa Jerman)
Artikel ini mengandung simbol fonetik IPA. Tanpa bantuan render yang baik, Anda akan melihat tanda tanya, kotak, atau simbol lain, bukan karakter Unicode. Untuk pengenalan mengenai simbol IPA, lihat Bantuan:IPA.
 Portal Bahasa
Sunting kotak info
Sunting kotak info • L • B • PW
Info templat
Bantuan penggunaan templat ini
Pembagian menurut sumber lain (juga dalam bahasa Jerman)

Lihat pula sunting

Catatan sunting

  1. ^ Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, ed. (2023). "Luvia". Glottolog 4.8. Jena, Jerman: Max Planck Institute for the Science of Human History. 
  2. ^ "UNESCO Interactive Atlas of the World's Languages in Danger" (dalam bahasa bahasa Inggris, Prancis, Spanyol, Rusia, and Tionghoa). UNESCO. 2011. Diarsipkan dari versi asli tanggal 29 April 2022. Diakses tanggal 26 Juni 2011. 
  3. ^ "UNESCO Atlas of the World's Languages in Danger" (PDF) (dalam bahasa Inggris). UNESCO. 2010. Diarsipkan dari versi asli (PDF) tanggal 31 Mei 2022. Diakses tanggal 31 Mei 2022. 

Sumber sunting

  • Beekes, R. S. P. "Luwians and Lydians", Kadmos 42 (2003): 47–9.
  • Gander, Max. "Asia, Ionia, Maeonia und Luwiya? Bemerkungen zu den neuen Toponymen aus Kom el-Hettan (Theben-West) mit Exkursen zu Westkleinasien in der Spätbronzezeit". Klio 97/2 (2015): 443-502.
  • Gander, Max "The West: Philology". Hittite Landscape and Geography, M. Weeden and L. Z. Ullmann (eds.). Leiden: Brill, 2017. pp. 262–280.
  • Hawkins, J. D. "Tarkasnawa King of Mira: 'Tarkendemos', Boğazköy Sealings, and Karabel", Anatolian Studies 48 (1998): 1–31.
  • Hawkins, J. D. "The Arzawa letters in recent perspective", British Museum Studies in Ancient Egypt and Sudan 14 (2009): 73–83.
  • Hawkins, J. D. "A New Look at the Luwian Language". Kadmos 52/1 (2013): 1-18.
  • Laroche, Emmanuel. Catalogue des textes hittites. Paris: Klincksieck, 1971.
  • Matessi, A. "The Making of Hittite Imperial Landscapes: Territoriality and Balance of Power in South-Central Anatolia during the Late Bronze Age". Journal of Ancient Near Eastern History, AoP (2017).
  • Melchert H. Craig. "Greek mólybdos as a loanword from Lydian", in Anatolian Interfaces: Hittites, Greeks and their Neighbours, eds. B. J. Collins et al. Oxford: Oxbow Books, 2008, pp. 153–7.
  • Melchert, H. Craig. 'Lycian', in The Ancient Languages of Asia Minor, ed. R. D. Woodard. Cambridge: Cambridge University Press, 2008, pp. 46–55, esp. 46.
  • Melchert, H. Craig, ed. The Luwians. Boston: Brill, 2003. ISBN 90-04-13009-8.
  • Melchert, H. Craig. Anatolian Historical Phonology. Amsterdam: Rodopi, 1994.
  • Melchert, H. Craig. Cuneiform Luvian Lexicon. Chapel Hill: self-published, 1993.
  • Melchert, H. Craig. "PIE velars in Luvian", in Studies in memory of Warren Cowgill (1929–1985): Papers from the Fourth East Coast Indo-European Conference, Cornell University, June 6–9, 1985, ed. C. Watkins. Berlin: Walter de Gruyter, 1987, pp. 182–204.
  • Melchert, H. Craig (2012). "The Position of Anatolian" (PDF). 
  • Otten, Heinrich. Zur grammatikalischen und lexikalischen Bestimmung des Luvischen. Berlin: Akademie-Verlag, 1953.
  • Rieken, Elisabeth. "Luwier, Lykier, Lyder—alle vom selben Stamm?", in Die Ausbreitung des Indogermanischen: Thesen aus Sprachwissenschaft, Archäologie und Genetik; Akten der Arbeitstagung der Indogermanischen Gesellschaft, Würzburg, 24–26 September 2009, ed. H. Hettrich & S. Ziegler. Wiesbaden: Reichert, 2012.
  • Rosenkranz, Bernhard. Beiträge zur Erforschung des Luvischen. Wiesbaden: Harrassowitz, 1952.
  • Singer, I. 2005. 'On Luwians and Hittites.' Bibliotheca Orientalis 62:430–51. (Review article of Melchert 2003).
  • Starke, Frank. 'Troia im Kontext des historisch-politischen und sprachlichen Umfeldes Kleinasiens im 2. Jahrtausend. Studia Troica 7:446–87.
  • Starke, Frank. Die keilschrift-luwischen Texte in Umschrift (StBoT 30, 1985)
  • Starke, Frank. Untersuchungen zur Stammbildung des keilschrift-luwischen Nomens (StBoT 30, 1990)
  • Watkins, C. 1995. How to Kill a Dragon: Aspects of Indo-European Poetics. New York and Oxford.
  • Watkins, C.1994. 'The Language of the Trojans.' In Selected Writings, ed. L. Oliver et al., vol. 2. 700–717. Innsbruck. = Troy and the Trojan War. A Symposium held at Bryn Mawr College, October 1984, ed. M. Mellink, 45–62. Bryn Mawr.
  • Widmer, P. 2006. 'Mykenisch ru-wa-ni-jo, "Luwier".' Kadmos 45:82–84.
  • Woudhuizen, Fred. The Language of the Sea Peoples. Amsterdam: Najade Pres, 1992.
  • Yakubovich, Ilya. Sociolinguistics of the Luvian Language. Leiden: Brill, 2010
  • Yakubovich, Ilya. "The Origin of Luwian Possessive Adjectives". In Proceedings of the 19th Annual UCLA Indo-European Conference, Los Angeles, November 3–4, 2007, ed. K. Jones-Bley et al., Washington: Institute for the Study of Man, 2008.
  • Luwian Identities: Culture, Language and Religion between Anatolia and the Aegean. Brill, 2013. ISBN 978-90-04-25279-0 (Hardback) ISBN 978-90-04-25341-4 (e-Book)

Pranala luar sunting