Jan Gonda: Perbedaan antara revisi

Di bawah bimbingannya, lebih dari 60 [[disertasi]] diajukan. <!--- Menurut Ensink 61, menurut Fasseur 62 --->

 

In een aantal opzichten roeide Gonda met zijn opvattingen tegen de stroom in. Zijn didactiek was erop gericht de bronnen in hun historische volgorde te behandelen. In een tijd waarin, mede onder invloed van het [[Structuralisme (sociale wetenschap)|Structuralisme]], steeds meer "synchronisch" werd gewerkt, bleef hij daarnaast voor de "synchronische", meer historisch gerichte methode een prominente plaats inruimen.

 

Tegelijkertijd ging hij speculatie bij voorkeur uit de weg. En anders dan een gerenommeerd structuralist als [[Eugenius Marius Uhlenbeck|Uhlenbeck]] of een groot theoreticus als Berg, was Gonda minder geïnteresseerd in algemene theorieën dan in het verzamelen van gedetailleerde gegevens: theorieën zouden in zijn optiek immers altijd moeten wijken voor historische feiten, zelfs als die feiten niet meer te achterhalen waren.

 

Bij dat verzamelen legde hij zichzelf geen strikte beperkingen op. Zijn gebied, dat uiteraard de taal- en letterkunde bestreek, vatte hij zo ruim mogelijk op. In zijn ''magnum opus'' ''[[Sanskrit in Indonesia]]'' verklaart hij expliciet dat dat gebied de gehele beschaving omvat.